Basit şekere hayır diyemiyor musunuz? Sizin için şeker = bağımlılık mı? Eklenti şeker bağımlısı biriyseniz, sizin için iyi olandan daha fazla şeker yersiniz. Ancak, yemenin zevklerinden çok – ve varsa – fedakarlık etmeden daha az şeker yemek tamamen mümkündür. Kulağa şaşırtıcı gelse de, şekeri azaltan birçok insan yeni yeme alışkanlıklarını eskilerinden daha keyifli bulduklarını söylüyor. Şeker endüstrisi işin kolaylığını bulmuş ve besin etiketlerinde ise glikoz, mısır şurubu, esmer şeker, dekstroz, maltoz ve sukroz isimlerini kullanmıştır. Ayrıntı için basit şeker yazısını okuyabilirsiniz, şekerin neden önemli olduğu, şeker tüketimini azaltmak için akıllı yiyecek seçimlerini nasıl yapabileceğiniz ve çok tatlı olmadan bile hayatınızı nasıl tatlı tutabileceğiniz konusunda size yol gösterecektir.
Düşün..
Ve neden fazla şeker yiyorum diye kendine sor!
Şeker Endüstrisi
Şeker endüstrisi 1960’larda şeker tüketiminin kardiyovasküler sağlık üzerindeki etkilerini inceleyen hayvan araştırmalarını finanse etti ve daha sonra yeni yayınlanan tarihi belgelere göre şekerin zararlı olabileceğini önerdiğinde verileri gömdü.
İç endüstri belgeleri, Kaliforniya Üniversitesi, San Francisco’daki araştırmacılar tarafından ortaya çıkarıldı ve Salı günü PLOS Biyoloji dergisinde yeni bir raporda açıklandı. Raporun yazarları, şeker endüstrisinin uzun zamandır halkı yanıltmaya ve ekonomik çıkarlarını korumaya çalıştığına dair kanıtlara dayandığını söylüyor.
Belgeler, 1968’de bugün Şeker Derneği olarak bilinen Şeker Araştırma Vakfı adlı bir ticaret grubunun, şeker ve kalp sağlığı arasındaki bağlantıya ışık tutmak için hayvanlar üzerine bir araştırma projesi finanse ettiğini gösteriyor. Ancak araştırma, şekerin sadece kalp hastalığını değil aynı zamanda mesane kanserini de teşvik edebileceği bir mekanizmaya işaret ettiğini bulmuşlar ve sonuçları asla yayınlamadılar.
Şeker endüstrisi uzun zamandır, obezite, diyabet veya kalp hastalığını teşvik etmede benzersiz bir rolü olmadığını ısrar etti, ancak bağımsız araştırmacılar tarafından yapılan çok sayıda çalışma başka şekilde sonuçlandı.
Glantz, “Bu, şeker endüstrisinin bilimi manipüle etme konusunda uzun bir geçmişe sahip olduğu vakasını inşa etmeye devam ediyor” dedi.
Şeker Derneği
Bir açıklamada, Şeker Derneği yeni rapora itiraz ederek “neredeyse yirmi yıl önce meydana gelen olaylar hakkında bir grup araştırmacı tarafından yürütülen ve şeker endüstrisinin eleştirmenleri olarak bilinen bireyler ve kuruluşlar tarafından finanse edilen bir dizi spekülasyon ve varsayım derlemesi oldu.” Mevcut araştırma esas olarak Ulusal Sağlık Enstitüleri ve şekerli içecekler üzerindeki vergileri desteklemek için para veren özel bir vakıf olan Laura ve John Arnold Vakfı tarafından finanse edildi.
Açıklamada, ılımlı olarak tüketilen şekerin dengeli bir yaşam tarzının bir parçası olduğunu ve Şeker Derneği’nin “şekerin tüketicilerin gelişen yeme alışkanlıklarında oynadığı rolü daha iyi anlamak için araştırmayı desteklemeye kararlı” olduğunu vurguladı.
Geçen yıl
New York Times’taki bir makale, Dr. Kearns’ın ortaya çıkardığı önceki belgelerin bazılarını vurguladı; bu, şeker endüstrisinin 1960’larda kısmen şeker araştırmalarına fon sağlayarak “şekere karşı olumsuz tutumlara karşı koymak” için bir kampanya başlattığını gösterdi. olumlu sonuçlar verebilir. Kampanya, daha sonra tütün endüstrisine katılan şeker birliğinin üst düzey yöneticisi John Hickson tarafından düzenlendi. Şeker endüstrisi kampanyasının bir parçası olarak, Bay Hickson, 1967’de şeker ve kalp sağlığı arasındaki bağlantıyı en aza indiren ve suçu doymuş yağa kaydırdı.
Salı günü yayınlanan yeni rapor, o döneme ait ek iç şeker endüstrisi belgelerini ortaya çıkardı. Bay Hickson’un, şekerden alınan kalorilerin, tahıl, fasulye ve patates gibi nişastalı karbonhidratlardan elde edilen kalorilere göre kalp sağlığına daha zararlı olduğunu gösteren yeni çalışmalar hakkında endişeli olduğunu gösterdiler. Bay Hickson bunun, bağırsakta bulunan ve toplu olarak mikrobiyota olarak bilinen mikropların şekeri ve nişastaları farklı şekilde metabolize etmesinden kaynaklanabileceğinden şüpheleniyordu.
1968’de şeker organizasyonu Proje 259 olarak adlandırılan şeye başladı. Grup, İngiltere’deki Birmingham Üniversitesi, W.F.R.’de bir araştırmacı görevlendirdi. Deneyin amacı, bağırsak bakterisi olmayan “mikropsuz” sıçanların ve kobayların şeker ve nişastalara normal hayvanlardan farklı tepki verip vermeyeceğini test etmekti.
1969 iç endüstri raporunda “özel ilgi” olarak tanımlanan ilk sonuçlar endişe yarattı. Sakarozla beslenen sıçanlar, beta-glukuronidaz adı verilen yüksek seviyelerde bir enzim üretmişlerdi. Bu süre zarfında yayınlanan diğer üç çalışma, aterokleroz ve mesane kanseri ile ilişkilendirildi.
Bir sonraki yazıyı okumak için takipte kalın. 🙂
Kaynaklar:
- https://www.nytimes.com/2017/11/21/well/eat/sugar-industry-long-downplayed-potential-harms-of-sugar.html
- Johnson R, Segal M, Sautin Y, Nakagawa T, Feig D, Kang D, Gersch M, Benneryndrome S. Potential role of sugar (fructose) in the epidemic of hypertension, obesity and the metabolic syndrome, diabetes, kidney disease, and cardiovascular disease. The American Journal of Clinical Nutrition 2007; 86(4): 899-906.
- Jiang Y, Pan Y, Rhea P, Tan L, Gagea M, Cohen L et al. A Sucrose-Enriched Diet Promotes Tumorigenesis in Mammary Gland in Part through the 12-Lipoxygenase Pathway. Cancer Research. 2016;76(1):24-29.
- World Health Organization. Sugars intake for adults and children [Internet]. 2015. Available from: http://apps.who.int/iris/bitstream/10665/149782/1/9789241549028_eng.pdf?ua=1
